Inverted Tree Capsule

Μεταφορά μίας συνθήκης δημόσιας, ανοιχτής και ελεύθερης κοινωνικοποίησης στη φύση μέσω της διαδικασίας του φαγητού σε έναν περιβάλλον κλειστό και χωρικά ορισμένο. Αντιστροφή της συνηθισμένης δομής, ροής και διαδικασίας του εστιατορίου. Το μέσα γίνεται έξω, το εσωστρεφές εξωστρεφές, το ιδιωτικό δημόσιο και αντιστρόφως.

Έχοντας ως δεδομένο πως στον κόσμο γενικά και στην Ελλάδα ειδικά, το φαγητό αποτελεί μέσο κοινωνικοποίησης και αντλώντας έμπνευση από τον πίνακα του Seurat ‘Sunday Afternoon’ όπου απεικονίζεται μία ομάδα ανθρώπων να κάνει χρήση του φυσικού χώρου σε ένα πλαίσιο κοινωνικοποίησης, η πρόταση αυτή έχει ως στόχο να μεταφέρει αυτήν την ατμόσφαιρα στον εσωτερικό χώρο ενός εστιατορίου. Υπάρχει έντονη αναφορά στο παραδοσιακό ‘πικ-νικ’ και στον τρόπο με τον οποίο αυτό μεταφράζεται σε χώρο εστίασης χωρίς να χάσει την εξωστρέφεια που το χαρακτηρίζει.

Χαρτογραφώντας λοιπόν τη χωρική δομή της διαδικασίας κατανάλωσης φαγητού σε εξωτερικό χώρο, και πιο συγκεκριμένα στη φύση, παίρνουμε σαν δεδομένο οτι το κεντρικό μας στοιχείο είναι το δέντρο. Στοιχείο αφενός χαρακτηριστικό της φύσης αλλά και μοχλός κοινωνικοποίησης καθώς γίνεται ο πυρήνας όπου γύρω του θα συγχρωτιστούν διαφορετικοί άνθρωποι με στόχο την κατανάλωση φαγητού και κατ’ επέκταση θα εξελιχθούν σε ένα μικρό κοινωνικό σύνολο.

Η κάτοψη και η δομή του νέου χώρου εστίασης παίρνει την μορφή της από μια κυκλική διαδικασία με βασικό πυρήρα το δέντρο δημιουργώντας έτσι μία αντριστροφή της τυπικής χωροθέτησης του εστιατορίου . Το “μέσα” αποτελεί τον χώρο κατανάλωσης και το “έξω” τον χώρο προετοιμασίας. Οι άνθρωποι που καταναλώνουν είναι και αυτοί που μαγειρεύουν, αφού επιλέξουν μόνοι τους τα υλικά που επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν. Παράλληλα, θέλουμε να δώσουμε στον χώρο την άισθηση του φυσικού περιβάλλοντος που μας οδηγεί σε διαφορέτικα επίπεδα διατρητότητας των περιμετρικών τοίχων και της οροφής, επιτρέποντας στο φώς να εισέρχεται στον χώρο σε διάφορες μορφές και διατηρώντας άμεση επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον παρότι πρόκειται για ένα κλειστό και προστατευμένο κέλυφος. Η οροφή είναι διάτρητη, επιτρέποντας επίσης στο φώς να διέρχεται στον χώρο και να δημιουργήσει μια συνθήκη φωτός που παραπέμπει στις ακτίνες του ήλιου όταν διέρχονται μέσα από τα δέντρα.

Μπαίνοντας στον χώρο ο επισκέπτης ακολουθεί την ορισμένη κυκλική πορεία η οποία ξεκινάει και καταλήγει στον κεντρικό χώρο κατανάλωσης. Εισέρχεται στον χώρο, επιλέγει από τις ‘βιβλιοθηκές τροφίμων’ τα υλικά που επιθυμεί και συνεχίζει την πορεία του προς τον πάγκο προετοιμασίας κρύου φαγητού που διαμορφώνεται ημικυκλικά έξω από τον χώρο κατανάλωσης. Αφού ολοκληρωσει την διαδικασία αυτή, επιστρέφει στον κεντρικό χώρο κατανάλωσης φαγητού γύρω από το ‘δέντρο’ και απολαμβάνει το φαγητό του είτε στο δάπεδο/ γρασίδι είτε στα ημικυκλικά παγκάκια. Ο χώρος φαγητού διαμορφώνεται σε χαμηλότερο επίπεδο από τον υπόλοιπο χώρο του εστιατορίου για να τονίστουν τα σαφή του όρια και την έννοια του ώς κεντρικό στοιχείο της διαδικασίας κίνησης.
Τέλος, ο χώρος υγιεινής βρίσκεται σε άμεση πρόσβαση με τον χώρο κατανάλωσης.

Υπάρχει μία είσοδος και μία έξοδος, τοποθετημλενες αντιδιαμετρικά, οι οποίες σηματοδοτούν την αρχή και το τέλος αυτής της “χορογραφημένης” διαδικασίας αλλά ορίζουν και όλη την πορεία του επισκέπτη.